Sedumuk
bathuk , sanyari bumi
kanti
tuluse ati , wus rinungkebi
wutahe
marus - tohing pati , linakoni
mbelani aji
Ajine Bumi Pertiwi
Sadumuk bathuk , sanyari bumi
karana
nguripi lan ngrejekeni
ndak
kangkangi , ndak paiti - ndak dhuwiti
ndak
belani , yen perlu sulaya
, nganti tohing pati
owah gingsire kahanan , maju rejane bebrayan lan kabutuhan
eeee
……….. mbok menawa kang dadi jalaran
urip-pati-rejeki-jodho ing asta Purbane Pangeran
wus
ora dadi gaman lan gawan
…….… tumuli lunga angedohi
Yogyakarta
, 25 - 05 – 2010
(Gurit punika sampun kapacak (kamuat) wonten ing
Majalah Basa Jawa Djaka Lodang Yogyakarta)
Tidak ada komentar:
Posting Komentar